محسن عابدیدرچه
چکیده
جغرافیای سیاسی یکی از شاخههای دانش جغرافیا است. علم جغرافیای سیاسی بهعنوان معرفت درجه اول و فلسفه علم جغرافیای سیاسی بهعنوان معرفت درجه دوم شناخته میشود. در این پژوهش به بررسی فلسفه جغرافیای سیاسی از رهیافت اسلام پرداختهشده است. بنابراین با مفروض قرار دادن اینکه اولاً اسلام در تمامی زمینههای سیاسی و اجتماعی از مبانی ...
بیشتر
جغرافیای سیاسی یکی از شاخههای دانش جغرافیا است. علم جغرافیای سیاسی بهعنوان معرفت درجه اول و فلسفه علم جغرافیای سیاسی بهعنوان معرفت درجه دوم شناخته میشود. در این پژوهش به بررسی فلسفه جغرافیای سیاسی از رهیافت اسلام پرداختهشده است. بنابراین با مفروض قرار دادن اینکه اولاً اسلام در تمامی زمینههای سیاسی و اجتماعی از مبانی نظری قابل دفاعی برخوردار بوده و ثانیاً، به دلیل خلأ موجود در حوزه فلسفه جغرافیای سیاسی از منظر تفکر اسلامی، چنین تحقیقی انجامشده است. بر این اساس، ضمن مراجعه به متون و منابع اسلامی ازجمله قرآن کریم، منابع روایی، متون فقه سیاسی، تاریخی و نیز آثار اندیشمندان مسلمان در این رابطه، صورتبندی لازم با محتوایی مُستدل از جغرافیای سیاسی اسلامی تدوین گردیده است. تحقیق حاضر به روش توصیفی- تحلیلی بهویژه تحلیل محتوا انجامگرفته و نتایج حاصله نشان میدهد که اندیشه اسلامی در حوزه علوم اجتماعی و بهطور خاص در رشته جغرافیای سیاسی، مبتنی بر رهیافتی موسوم به رهیافت عقلانیت وحیانی است.
بهادر زارعی؛ سید عباس احمدی؛ زهرا پیشگاهی فرد؛ محسن عابدیدرچه
چکیده
پژوهش حاضر حکمرانی متعالی را بهعنوان الگوی برگزیدة حکمرانی در حکومتهای اسلامی معرفی کرده است. در همین راستا به بررسی رابطة حکمرانی متعالی و اقتدار ملی در جمهوری اسلامی ایران پرداخته شده است. در عصر کنونی که نحوة ادارة عالی امور، مدنظر حکمرانان و آحاد مردم در جهان است، الگویابی و انتخاب یک روش کارآمد متناسب با فطرت انسانها جهت ...
بیشتر
پژوهش حاضر حکمرانی متعالی را بهعنوان الگوی برگزیدة حکمرانی در حکومتهای اسلامی معرفی کرده است. در همین راستا به بررسی رابطة حکمرانی متعالی و اقتدار ملی در جمهوری اسلامی ایران پرداخته شده است. در عصر کنونی که نحوة ادارة عالی امور، مدنظر حکمرانان و آحاد مردم در جهان است، الگویابی و انتخاب یک روش کارآمد متناسب با فطرت انسانها جهت تأمین نیازهای ضروری زندگی آنها ضروری است. با توجه به پیشرفت فناوری و لزوم تأمین مایحتاج جوامع و همچنین هدایت و سعادت افراد جامعه در جهت سیر تکاملی بشر، حکمرانی شایسته امری اجتنابناپذیر است. از همین رو، گزینش شیوهای از حکمرانی با دارا بودن مشروعیت الهی و مقبولیت و نصرت مردمی بهصورت تؤامان، خواست همة ملتهاست. در این تحقیق کیفی آمیخته با استفاده از روشهای فراترکیب و تحلیل محتوا، به تحلیل کیفیِ محتوای مطالعات اولیه پرداخته و یافتهها و نتایج مطالعات دیگر تحلیل و تشریح شده است، تا دانش موجود را ارتقاء و دیدگاه جامع و گستردهای را نسبت به این موضوع فراهم کند. سپس با احصاء مولفههای حکمرانی متعالی، نحوة تأثیر آنها بر کارایی، اثربخشی و کارآمدی حکومت و نیز مقبولیت و رضایتمندی عمومی بررسی گردیده است. براساس نتایج حاصله، در صورت اجرای حکمرانی متعالی در مقیاسهای گوناگون جغرافیایی با مولفههای بدست آمده، ارتقاء اقتدار ملی جمهوری اسلامی ایران در دو چهرة بیرونی و درونی امری حتمی و غیرقابل انکار است.
