نوع مقاله : مقالات علمی -پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری روابط بین الملل دانشگاه گیلان
2 دانشگاه یاسوج
چکیده
ایران و ترکیه به دلیل اهمیت چندبُعدی قفقاز جنوبی، به این منطقه حساسیت‌های خاصی دارند. ایران این منطقه را عرصه‌ای برای توسعه قدرت و نفوذ خود تلقی می‌کند و از طرفی ترکیه از آن به مثابه سرپُلی برای نقش‌آفرینی و ارتقای جایگاه خود در اوراسیا می‌نگرد. سؤال پژوهش این است که با توجه به جایگاه قفقاز جنوبی در سیاست‌خارجی ایران و ترکیه، این دو کشور در این منطقه چه سیاستی را دنبال می‌کنند؟ فرضیۀ پژوهش این است که با توجه به خلأ قدرتِ ایجاد شده در دوران پساجنگ سرد، قفقاز جنوبی، فرصت‌هایی را پیش‌روی ایران و ترکیه قرار داده است که در این راستا؛ دو کشور در صدد دست‌یابی به اهدافی همچون بهره‌گیری از ظرفیت‌های اقتصادی و انرژی منطقه و برقراری صلح و ثبات منطقه‌ای و از سویی، توسعه همکاری‌ها برآمده‌اند. در این میان، آنکارا با برقراری مناسبات نزدیک با بازیگران منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای همچون آذربایجان، اسرائیل و آمریکا، سیاست مهار ایران را دنبال می‌کند؛ این در حالی است که تهران با ایجاد محور تهران- مسکو- ایروان، در تلاش برای کاستن از نفوذ منطقه‌ای آنکارا و انزوای آن در قفقاز جنوبی برآمده است. برای تحلیل داده‌ها از روش تحلیلِ کیفی استفاده شده است.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)
ارسال نظر در مورد این مقاله