مجید رسولی؛ احمد بخشی
چکیده
امنیت از مقولات بسیار مهم بشر از گذشتههای دور بوده و درگذر زمان، اهمیت آن کاهش نیافته، بلکه هر روز فزونی یافته است. یکی از عوامل مؤثر بر امنیت، وجود گروههای مبارز، باندهای جنایتکار سازمانیافته در سراسر جهان و پیوند بین آنها میباشد. در سالهای اخیر، ظهور و ارتباطات پیچیده گروههای تروریستی در آفریقا به نگرانی فزایندهای ...
بیشتر
امنیت از مقولات بسیار مهم بشر از گذشتههای دور بوده و درگذر زمان، اهمیت آن کاهش نیافته، بلکه هر روز فزونی یافته است. یکی از عوامل مؤثر بر امنیت، وجود گروههای مبارز، باندهای جنایتکار سازمانیافته در سراسر جهان و پیوند بین آنها میباشد. در سالهای اخیر، ظهور و ارتباطات پیچیده گروههای تروریستی در آفریقا به نگرانی فزایندهای در سطوح ملی، منطقهای و حتی بینالمللی تبدیلشده است. در همین راستا، این گروهها، غالبا ًمنازعات و بیثباتی بین کشورهای هممرز را بر مبنای انگیزههای مذهبی، سیاسی یا اقتصادی،کسب قدرت، سرزمین و کنترل مردم بیگناه تقویت میکنند. این پژوهش باهدف بررسی تأثیر گروه تروریستی بوکوحرام بر توسعه و امنیت منطقه مرزی نیجریه و کامرون در پاسخگویی به این پرسش است که عوامل مؤثر بر فعالیتهای بیثبات کننده و تهدید امنیت منطقهای بوکوحرام در امتداد مرز کامرون و نیجریه در غرب آفریقا کداماند؟ پژوهش حاضر که ماهیتی توصیفی-تحلیلی دارد و دادهها و اطلاعات موردنیاز آن به روش کتابخانهای گردآوریشده در قالب نظریه همگرایی منطقهای بر این فرضیه استوار است که بوکوحرام میتواند با بهرهبرداری از عواملی مانند حاشیهنشینی، فقر، فساد، بیعدالتی، ناکامی دولت فدرال و مرزهای نفوذپذیر در راستای اعمال کنترل و قدرت بر منطقه، رویکردی افراطی از اسلام را در بخشهایی از کامرون و نیجریه تحمیل کند. نتایج پژوهش نشان داد بهرهمندی از استراتژی همکاری و انعقاد پیمانهای دفاعی بین کشورهای مرزی ضمن تقویت امنیت منطقهای و پشتیبانی پایههای اقتصادی شکننده میتواند در جهت بازدارندگی و کاهش هجوم تروریستهای آینده مؤثر باشد؛ بهگونهای که دولتهای دارای ایالات مرزی باید در معاهدات همکاری استراتژیک متعهد شوند و ترتیبات امنیتی طولانیمدت مرزی برای مهار برنامههای توسعهطلبانه گروههایی مانند بوکوحرام را ایجاد کنند.