حامد نصرآزادانی؛ حجت مهکویی؛ امیر گندمکار؛ علیرضا عباسی
چکیده
یکی از مهمترین چالشهای مدیران، تأمین منابع پایدار آب در شرایط حاد نظیر بحرانهای خشکسالی است که میتواند کم و کیف شرایط زیستی را تحت تأثیر قرار دهد. نارسایی در آبرسانی به بخش کشاورزی از یکسو و ضعف سامانههای آبرسانی در صنایع و شیلات از سوی دیگر به یکی از عوامل چالش برانگیز تبدیل شده است. بنابراین یکی از راهکارهای ...
بیشتر
یکی از مهمترین چالشهای مدیران، تأمین منابع پایدار آب در شرایط حاد نظیر بحرانهای خشکسالی است که میتواند کم و کیف شرایط زیستی را تحت تأثیر قرار دهد. نارسایی در آبرسانی به بخش کشاورزی از یکسو و ضعف سامانههای آبرسانی در صنایع و شیلات از سوی دیگر به یکی از عوامل چالش برانگیز تبدیل شده است. بنابراین یکی از راهکارهای انتخابی مدیران برای تأمین آب، انتقال آب از حوضهای به حوضه دیگر میباشد. طرح انتقال آب از بهشتآباد، یکی از طرحهای انتقال آب است که در این مقاله مورد پژوهش قرار گرفته است. هدف این تحقیق واکاوی چالشهای انتقال آب میان حوضهای و نقش آن بر امنیت اجتماعی واقتصادی در استانهای اصفهان و چهارمحال و بختیاری میباشد. تحقیق حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش انجام دادن کمی با ماهیت توصیفی-تحلیلی است. دادههای گردآوری شده بر اساس نظرات حجم نمونه 70 نفر که با آزمونهای تیتست، تحلیل عاملی تأییدی و تحلیل مسیر معادلات ساختاری در نرمافزارهای Spss22 و Smart PLs مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. یافتههای تحقیق نشان میدهد، طرح انتقال آب از مبدأ چهارمحال و بختیاری به مقصد اصفهان نه تنها زمینهساز کاهش تأمین آب برای دامداری، کشاورزی و شرب گردیده بلکه باعث جابجایی کلی زندگی عشایری به دلیل کاهش شدید آب شده است و به تبع آن مهاجرتهای گسترده شهروندان این منطقه را به دنبال داشته است.
افشین متقی؛ مصیب قره بیگی
چکیده
بنیادهای زیستی، دربردارندهی مجموعهای از عناصر و عوامل محیطی است که بنیان علم جغرافیا بر آن استوار است. در این میان، آب بهعنوان یکی از بنیادهای زیستی و مثابه یک کالای استراتژیک، همواره نقش مهمی در سبدِ سیاستگذاریها و برنامهریزیهای کشورها داشته است. در کشورهایی که از نظر جغرافیایی در کمربند بیابانی جهان قرار ...
بیشتر
بنیادهای زیستی، دربردارندهی مجموعهای از عناصر و عوامل محیطی است که بنیان علم جغرافیا بر آن استوار است. در این میان، آب بهعنوان یکی از بنیادهای زیستی و مثابه یک کالای استراتژیک، همواره نقش مهمی در سبدِ سیاستگذاریها و برنامهریزیهای کشورها داشته است. در کشورهایی که از نظر جغرافیایی در کمربند بیابانی جهان قرار دارند، آب از اهمیتی استراتژیک در مقیاس محلی تا فراملی برخوردار است. ایران، در شمار کشورهایی است که از منظر واقعیتهای جغرافیایی با کمبود منابع آب و روند فزایندهی صنعتیشدن و شهرگرایی لجام گسیخته رویارو است. با توجه به اهمیت آب و چگونگی مدیریت آن در کشور، پژوهش پیش رو، با روش پیمایشی و تحلیل استراتژیک (SWOT)، به طراحی و تدوین استراتژیهایی در راستای مدیریت بهینهی آب در ایران پرداخته است. نمونهی آماری این پژوهش، 50 نفر از اعضای هیئت علمی گروه جغرافیا در سه دانشگاه تهران، تربیت مدرس و خوارزمی است. یافتههای پژوهش، نشان میدهد که وضعیت فعلی مدیریت آب در کشور از نظر عوامل درونی و بیرونی دچار ضعف است. از جمله استراتژیهای مناسب برای مدیریت بهینهی آب در کشور نیز عبارتند از: محلیسپاری و مشارکتیسازی مدیریت منابع آب در کشور (استراتژی SO)، مداخلهی مدیریتی در راستای کاهش و تعدیل آثار مخرب سیاسیسازی مسئلهی آب (استراتژی ST)، بهبود مدیریت منابع انسانی در وزارتخانهها و سازمانهای متولی آب (استراتژی WO)، توقف مدیریت موازی و مداخلهگرایانه و یکپارچهسازی شبکهی سازمانهای متولی در مدیریت آب (استراتژی WT).
مجتبی عطارزاده
چکیده
خاورمیانه یکی از خشک ترین و کم آب ترین مناطق جهان است و کاهش منابع آب شیرین در این منطقه و شمال آفریقا ، به عنوان یکی از چالش های عمده و منابع مهم تنش های آتی بشمار می رود. کارشناسان راهبردی مسایل خاورمیانه ، کمبود منابع آب درکشورهای خاورمیانه بویژه فلسطین اشغالی را یکی از عوامل مهم بروز جنگ در آینده این منطقه می دانند. چه آن که رژیم ...
بیشتر
خاورمیانه یکی از خشک ترین و کم آب ترین مناطق جهان است و کاهش منابع آب شیرین در این منطقه و شمال آفریقا ، به عنوان یکی از چالش های عمده و منابع مهم تنش های آتی بشمار می رود. کارشناسان راهبردی مسایل خاورمیانه ، کمبود منابع آب درکشورهای خاورمیانه بویژه فلسطین اشغالی را یکی از عوامل مهم بروز جنگ در آینده این منطقه می دانند. چه آن که رژیم حاکم بر سرزمین فلسطین طی نیم قرن گذشته تا کنون ،به دلیل کمبود آب و عدم تکافوی منابع داخلی برای تأمین نیازهای فزاینده آن کشور به اقدامات تنش زایی چون آب دزدی از رودخانه های این منطقه روی آورده است. برخی کارشناسان پا را از این نیز فراتر نهاده و معتقدند که اقدام نظامی اسراییل برای جلوگیری از دستیابی کشورهای منطقه به منابع آبی ، دور از انتظار نیست. در چشم انداز نظریه های امنیتی بویژه دیدگاه نو رئالیست ها محیط زیست به عنوان یک دیدگاه ابزاری تا آن حد اهمیت دارد که می تواند به عنوان یک سلاح به کار رود، زیرا نبود منابع میتواند توانایی بالقوه و بالفعل دولتها را تضعیف کند، از آن جا که اسرائیل ثبات و بقای خود را در کمبود آب در معرض تهدید و زوال جدی می بیند،لذا به هر شکل ممکن می کوشد تا این محدودیت را جبران نماید هر چند که این تلاش،امنیت منطقه را به خطر انداخته و به ضرر و زیان همسایگان عرب آن تمام شود. این نوشتار با کاربست روش توصیفی_ تحلیلی و با مفروض انگاشتن آب به مثابه یکی از ارکان امنیت ملی اسرائیل،بر آن است تا با بهره گیری از نظریه های مطرح در حوزه امنیت و از جمله مکتب نئو رئالیسم،نقش و جایگاه محوری آب به عنوان یک عامل زیست محیطی تعیین کننده در ساختار امنیتی آن رژیم را مورد بررسی و واکاوی قرار دهد.
