احمد رشیدی نژاد؛ مراد کاویانی راد؛ افشین متقی
چکیده
نظام حقابه یا رژیم حقوقی منابع آبی مشترک، همچنان اصلیترین دغدغه کشورهای واقع در حوضه رودهای بینالمللی است. در این باره، به دلیل اختلاف دیدگاه کشورهای ساحلی واقع در حوضه این رودها، بر سر میزان و چگونگی بهرهبرداری از این منابع، تعیین رژیم حقوقی این رودها همچنان سخت و لاینحل مینماید. در مجموع رویکرد و گونه برهمکنشی دولتها ...
بیشتر
نظام حقابه یا رژیم حقوقی منابع آبی مشترک، همچنان اصلیترین دغدغه کشورهای واقع در حوضه رودهای بینالمللی است. در این باره، به دلیل اختلاف دیدگاه کشورهای ساحلی واقع در حوضه این رودها، بر سر میزان و چگونگی بهرهبرداری از این منابع، تعیین رژیم حقوقی این رودها همچنان سخت و لاینحل مینماید. در مجموع رویکرد و گونه برهمکنشی دولتها در بهرهبرداری از این منابع، منبعث از دو دیدگاه است: دیدگاهی که ضمن پذیرش مسئله کم آبی، با اعمال مدیریت صحیح، آب را عاملی مهم در همکاریهای منطقهای در نظر میگیرد. در مقابل دیدگاه دوم، با توجه به قطعی بودن کشمکش و بیثباتی بر سر منابع طبیعی، منازعه و بحران را بر سر منابع آبی مشترک نیز قطعی میداند. بر این اساس، مقاله حاضر با ماهیت تحلیل محتوی، ضمن بررسی اصول حاکم بر بهرهبرداری از منابع آبی رودهای بینالمللی، با این فرض که جایگاه جغرافیایی (روابط بالادستی- پاییندستی) و موقعیت هیدروهژمونی کشورهای ساحلی، در اتخاذ اصول حاکم بر رودهای بینالمللی موثر است، به بررسی نسبت تطابق این اصول با رویکردها و نگرشهای هیدروپلیتیک کشورهای حوضه این رودها پرداخته است. دادهها و اطلاعات مورد نیاز مقاله به روش کتابخانهای (کتب، نشریات و اینترنت) گردآوری شده، به این نتیجه رسیده است که اتخاذ یا تدوین اصول حاکم بر بهرهبرداری از رودهای بینالمللی میتواند برگرفته از موقعیت بالادستی- پاییندستی و نیز وضعیت هیدروهژمونی کشورهای حوضه یک رودخانه باشد. رویکرد همکاریمحور از سوی کشورهای پاییندستی و یا با وزن ژئوپلیتیک پایین و رویکرد منازعهمحور از سوی کشورهای بالادستی و یا با وزن ژئوپلیتیکی بالا.
مراد کاویانی راد؛ ریحانه صالح آبادی؛ زکیه آفتابی
چکیده
محدودیت منابع مشترک آبی به طیفی از الگوهای متفاوت از همکاری تا درگیری انجامیده، که در قالب دانش هیدروپلیتیک واکاوی میشوند. با این حال، ابعاد مختلف هیدروپلیتیک در کانون توجه اندیشمندان علوم مختلف از جمله جغرافیای سیاسی بوده است. تا جایی که بسیاری از این دانشوران به بررسی هیدروپلیتیک و ابعاد تشکیل دهنده آن به صورتهای مختلف پرداختهاند. ...
بیشتر
محدودیت منابع مشترک آبی به طیفی از الگوهای متفاوت از همکاری تا درگیری انجامیده، که در قالب دانش هیدروپلیتیک واکاوی میشوند. با این حال، ابعاد مختلف هیدروپلیتیک در کانون توجه اندیشمندان علوم مختلف از جمله جغرافیای سیاسی بوده است. تا جایی که بسیاری از این دانشوران به بررسی هیدروپلیتیک و ابعاد تشکیل دهنده آن به صورتهای مختلف پرداختهاند. هدف مقاله حاضر که ماهیت بنیادی دارد، ارائه الگویی پاردایمی از هیدروپلیتیک بر پایه روش گرند تئوری است. روششناسی حاکم بر متن، ماهیت توصیفی-تحلیلی دارد و روش تحقیق به صورت کیفی، با مراجعه به کارشناسان، منابع داخلی و خارجی و بهرهگیری از روش کتابخانهای است. نمونهها از طریق نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. اطلاعات بهدست آمده با استفاده از روش گرندتئوری، کدگذاری و تحلیل شدند. نتیجه پژوهش نشان میدهد که در علم هیدروپلیتیک، عوامل زمینهای در پنجاه مقوله محوری و پنج مقوله اصلی تحت عنوان: ژئوپلیتیک، ژئوکالچر، ژئواکونومیک، تکنوپلیتیک، پلیتیکال، جای میگیرند. عوامل علی در هیدروپلیتیک در 27 مقوله محوری و سه مقوله اصلی، بهشرح 1-فرهنگ جامعه 2-موقعیت و وضعیت جغرافیایی 3-عوامل زیرساختی و بنیادی شناسایی شدند. عوامل راهبردی در 57 مقوله محوری و سه مقوله اصلی با عنوان تدوین راهبردهای آموزشی و پژوهشی، بینش استراتژیک و تدوین رسالت و اهداف کلان قرار گرفتند و پیامدهای علم هیدروپلیتیک در 58 مقوله محوری و شش مقوله اصلی به شرح عوامل سیاسی-حقوقی، اجتماعی-فرهنگی، نظامی-امنیتی، اقتصادی و زیست محیطی واکاوی شدند.
مراد کاویانی راد
چکیده
کاهش بارش، افزایش مصرف آب و ناکارامدی مدیریت منابع آب، امنیت آبی، معیشت و محیط زیست کشورهای واقع بر نوار بیابانی جهان را تهدید میکند. وضعیتی که آب را در مناسبات هیدروپلیتیک و در مقیاس فروملی وارد مناسبات قدرت واحدهای سیاسی- فضایی کرده است. ایران از آن دست کشورهای واقع بر روی کمربند خشک جهان است که بخش کلان منابع آب شرین تجدیدپذیر ...
بیشتر
کاهش بارش، افزایش مصرف آب و ناکارامدی مدیریت منابع آب، امنیت آبی، معیشت و محیط زیست کشورهای واقع بر نوار بیابانی جهان را تهدید میکند. وضعیتی که آب را در مناسبات هیدروپلیتیک و در مقیاس فروملی وارد مناسبات قدرت واحدهای سیاسی- فضایی کرده است. ایران از آن دست کشورهای واقع بر روی کمربند خشک جهان است که بخش کلان منابع آب شرین تجدیدپذیر آن به شدت افت کرده است. دادههای موجود نشان میدهند که حوضه آبریز زاینده رود طی دو دهه اخیر درگیر کاهش بارش بوده و عمده منابع آب آن نیز فروکاسته و کوشش کارگزاران در مقیاس فروملی برای تأمین آب به ناهمسویی منافع شهروندان انجامیده است. دادههای مقاله حاضر که ماهیتی کاربردی دارد بر این فرضیه استوار است که مناسبات هیدروپلیتیک قلمروداران استانهای پیرامون این حوضه تابعی از موقعیت جغرافیایی آنها نسبت به رودحانه است. دروندادهای مورد نیاز تحقیق به شیوه کتابخانه و از طریق بایگانی پُر بازدیدترین وبگاههای خبری منتسب به هر استان از 1392 تا مهر 1397، دیدگاه کنشگران و فعالان عرصه آب در استانهای حوضه آبریز زاینده رود (یزد اصفهان و چهارمحال و بختیاری) به همراه خوزستان گرداوری و استخراج شده سپس با استفاده از نرمافزار ATLAS.ti دادههای کیفی، تحلیل محتوا شدند. نتیجه تحقیق نشان داد که رویکرد بخشینگر به مقوله آب سبب شده است که مواضع دستاندرکاران استانهای یاد شده تابع موقعیت جغرافیایی بالادستی و پاییندستی شان نسبت به زایندهرود باشد.