با همکاری انجمن ژئوپلیتیک ایران

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار جغرافیای سیاسی. دانشگاه فردوسی مشهد. مشهد. ایران

2 استادیار روابط بین الملل. دانشگاه فردوسی مشهد. مشهد. ایران

3 دکتری تخصصی جغرافیای سیاسی. دانشگاه فردوسی مشهد. مشهد. ایران

چکیده

تقریبا بیش از 300 حوضه رودخانه فرامرزی در جهان وجود دارد که گاهی اوقات عامل منازعه هستند. بنابراین حل منازعات این رودخانه‏ها نه تنها برای اقتصاد بلکه برای حفظ ثبات و آرامش بین کشورها مهم است. بطورکلی سه عامل تقاضا، منبع و ساختار بر شکل‌گیری، قوام و تداوم منازعات آبی در سطح بین‌المللی، چه به‏صورت مستقیم و چه به صورت غیرمستقیم اثرگذار می‌باشند. یافته‏ها نشان می‏دهند که عوامل بسیاری ازجمله عوامل سیاسی(تنش در روابط منطقه‏ای، حاکمیت دولت محور، عدم تعیین مرزها، سطوح بالای فساد، غیردموکراتیک بودن حکومت‏ها)؛ عوامل اقتصادی(اتکا به صنایع آب بر، اتکای قابل‏توجه به کشاورزی)؛ عوامل اجتماعی(نابرابری اجتماعی ، ویژگی‏های جمعیتی)؛ و عوامل زیست محیطی(شرایط اقلیمی خشک و نیمه‌خشک، کمبود منابع آب شیرین و تغییرات اقلیمی) بر شکل‏گیری و تداوم منازعات بین کشورهای منطقه آسیای مرکزی اثرگذارند. همچنین رقابت قدرت‏های بزرگ در کشورهای آسیای مرکزی تا حدودی به نفع گسترش نسبی زیرساخت‏ها اما با هزینه تخریب و آسیب به منابع آبی تمام شده است و تأثیر تحولات ژئوپلیتیک این منطقه بر منابع آبی را برجسته‎تر می‎کند. درنتیجه، به نظرمی‎رسد عوامل ساختاری، شکل و ویژگی‏ بازیگران، ضعف نهادی مشهود در منطقه بیشترین تاثیر را بر مدیریت منابع آب داشته است. از این رو دیپلماسی با استفاده از تقویت همکاری‌های منطقه‌ای در نتیجه‎ی ایجاد نهادهای قوی و کارآمد برای مدیریت مشترک منابع آب؛ توسعه و تدوین توافقات جامع و پایدار در مورد تقسیم منابع آب؛ و استفاده از فناوری‌های نوین می‏تواند کشورهای منطقه را در مدیریت بهینه منابع آب یاری رساند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

CAPTCHA Image