با همکاری انجمن ژئوپلیتیک ایران

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار جغرافیای سیاسی. دانشگاه فردوسی مشهد. مشهد. ایران

2 استادیار روابط بین الملل. دانشگاه فردوسی مشهد. مشهد. ایران

3 دکتری تخصصی جغرافیای سیاسی. دانشگاه فردوسی مشهد. مشهد. ایران

10.22067/pg.2024.71768.1309

چکیده

تقریبا بیش از 300 حوضه رودخانه فرامرزی در جهان وجود دارد که گاهی اوقات عامل منازعه هستند. بنابراین حل منازعات این رودخانه‏ها نه تنها برای اقتصاد بلکه برای حفظ ثبات و آرامش بین کشورها مهم است. بطورکلی سه عامل تقاضا، منبع و ساختار بر شکل‌گیری، قوام و تداوم منازعات آبی در سطح بین‌المللی، چه به‏صورت مستقیم و چه به صورت غیرمستقیم اثرگذار می‌باشند. یافته‏ها نشان می‏دهند که عوامل بسیاری ازجمله عوامل سیاسی(تنش در روابط منطقه‏ای، حاکمیت دولت محور، عدم تعیین مرزها، سطوح بالای فساد، غیردموکراتیک بودن حکومت‏ها)؛ عوامل اقتصادی(اتکا به صنایع آب بر، اتکای قابل‏توجه به کشاورزی)؛ عوامل اجتماعی(نابرابری اجتماعی ، ویژگی‏های جمعیتی)؛ و عوامل زیست محیطی(شرایط اقلیمی خشک و نیمه‌خشک، کمبود منابع آب شیرین و تغییرات اقلیمی) بر شکل‏گیری و تداوم منازعات بین کشورهای منطقه آسیای مرکزی اثرگذارند. همچنین رقابت قدرت‏های بزرگ در کشورهای آسیای مرکزی تا حدودی به نفع گسترش نسبی زیرساخت‏ها اما با هزینه تخریب و آسیب به منابع آبی تمام شده است و تأثیر تحولات ژئوپلیتیک این منطقه بر منابع آبی را برجسته‎تر می‎کند. درنتیجه، به نظرمی‎رسد عوامل ساختاری، شکل و ویژگی‏ بازیگران، ضعف نهادی مشهود در منطقه بیشترین تاثیر را بر مدیریت منابع آب داشته است. از این رو دیپلماسی با استفاده از تقویت همکاری‌های منطقه‌ای در نتیجه‎ی ایجاد نهادهای قوی و کارآمد برای مدیریت مشترک منابع آب؛ توسعه و تدوین توافقات جامع و پایدار در مورد تقسیم منابع آب؛ و استفاده از فناوری‌های نوین می‏تواند کشورهای منطقه را در مدیریت بهینه منابع آب یاری رساند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

CAPTCHA Image