با همکاری انجمن ژئوپلیتیک ایران

نوع مقاله : مقالات علمی -پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه آزاد اسلامی

2 دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز

3 دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکز

چکیده

برند مجموعه­ای از ادراکات­ ذهنی نسبت به عاملی است که در طول زمان شکل می­ گیرد. در این میان برند ملی تصویرکلی از یک کشوراست که ابعاد سیاسی،اقتصادی،تاریخی،فرهنگی را شامل می­ شود.برند­ ملی مفهومی چند بعدی، ترکیبی و به ­هم ­پیوسته است که امروزه در سیاست­ های خارجی کشورها به عنوان یکی از ابزارهای مهم قدرت­ نرم و از شاخصه ­های مدرن دیپلماسی­ عمومی­ نوین از جایگاه برجسته برخوردار است، زیرا برندسازی ملی علاوه بر اینکه نفوذ و قدرت نرم کشور را در جامعه مخاطب می­افزاید، در زدودن تصورات و ذهنیات غلطی که نسبت به یک کشور وجود دارد تاثیر بسزایی دارد. سوال اصلی در این پژوهش این­ است که آیا جمهوری ­اسلامی ­ایران توانسته است با ایجاد برند­ملی در عرصه دیپلماسی­ عمومی­ مدرن، موفق عمل نماید ؟ در فرضیه مذکور نیز ذکر شده ­است به رغم تمامی پتانسیل­ های بالقوه ایران در عرصه­ های فرهنگی، تاریخی و طبیعی اما بدلیل عدم شناخته‌ شدن ایران به برندهایی که ابعاد مهم تمدنی ، فرهنگی این کشور را در برگرفته باشد، در کنار نبود سرمایه ­گذاری مناسب در زمینه تولید برنامه­ های تبلیغاتی از آثار تمدن ایرانی، ضعف درسایر شاخصه ­های از جمله رتبه ­بندی پایین اقتصاد ایران در ارزیابی­ های بین ­المللی، عدم ­توازن در سیاست­های داخلی و خارجی، بی تردید جمهوری اسلامی ­ایران تاکنون نتوانسته است از مبحث برند ملی در افزایش قدرت ­نرم و دیپلماسی­ عمومی خود به نحوه شایسته استفاده بهینه نماید .

کلیدواژه‌ها

1. Ahn, M. J., & Wu, H. C. (2015). The art of nation branding. Public Organization Review, 15(1), 157-173.
2. Alton, C. (1996). The dictionary of international. (H. Pstra, Trans.). Tehran, Iran: Farhang Moaser. [In Persian].
3. Cull, N. J. (2009). Public diplomacy: Lessons from the past. Los Angeles, LA: Figueroa Press.
4. Dinnie, K. (2015). Nation branding: Concepts, issues, practice. Oxford, England: Routledge.
5. Eghtesad News. (2018, May 28). Iran ranks 58th among 60 countries in terms of life quality. Retrieved from https:// www. eghtesadnews. com/ fa/tiny/news-216705 [In Persian].
6. Esmaielpoor, H., & Parsa, S. (2013). Location Branding: definitions, obstacles and strategies. Trade Research, 11(63), 1-24. [In Persian].
7. Gonesh, A. G., & Melissen, J. (2005). Public diplomacy: Improving practice. Amsterdam, Netherlands: Netherlands Institute of International Relations' Clingendael'.
8. Gullion,Edmund (2005) Former Diplomacy, Dean of the Fletcher School
9. Gurgu, E., & Cociuban, A. (2016). New public diplomacy and its effects on international level. Journal of Economic Development, Environment and People, 5(3), 46-56.
10. Hadian, N., & Saeidi, R. (2013). From traditional public democracy to modern public democracy: Habermasian approach. Rahbord, 22(3), 33-62. [In Persian].
11. IMNA. (2017, December 14). A glance on the stats of spiritual heritage of Iran in UNESCO]. Retrieved from http://www.imna.ir/news/331997[In Persian].
12. ISNA. (2019, January 30). World's freest economies. Retrieved from https:// www. isna. ir/ news/ 97111005370 [In Persian].
13. ISNA. (2019, May 3). Four Iranian universities among the top 100 Asian universities. Retrieved from https://www.isna.ir/news/98021306725[In Persian].
14. ISNA. (2019, September 12). Forty Iranian universities among the top universities, TIMES reports. https://www.irna.ir/news/83472720/40[In Persian].
15. Kalantari, I. (2008, July 5). Iran is the third largest handicrafts producer and thirty second largest exporter in the world. Retrieved from http:// www. iribnews. ir/ fa/news/2163106[In Persian].
16. Kegley, C. W. & Wittkopf, E. R. (2003). American foreign policy: Pattern and process. (A. Dastmalchi, Trans.). Tehran, Iran: Foreign Ministry Press. [In Persian].
17. Kristina Plavšak Krajnc, M. I. A. (2004). Public diplomacy: Basic concepts and trends. Teorija in Praksa - Theory and Practice, 41(3-4), 643-658.
18. Leonard, M., Stead, C., & Smewing, C. (2002). Public diplomacy. London, England: Foreign Policy Centre.
19. Manheim, B. (2011). Strategic public diplomacy and American foreign policy: The evolution of influence. (H. Ashena & M. S. Esmaieli, Trans.). Tehran, Iran: Imam Sadegh University Press. [In Persian].
20. Martin, A. (2017, November). Germany reclaims top “nation brand” ranking, with USA dropping to sixth place. Retrieved from https:// www. gfk.com/ fileadmin/ user_upload/ 2017-11-16_Anholt-GfK_ NBI_ 2017_press_ release_ global_ vfinal.pdf
21. Melissen, J. (2009). The new public diplomacy: Soft power in international relations (R. Kalhor, Trans.). Tehran, Iran: Imam Sadegh University Press. [In Persian].
22. Miller, L. J., & Lu, W. (2019, February 24). These are the world’s healthiest nations. Retrieved from https:// www. bloomberg. com/ news/ articles/ 2019-02-24/spain-tops-italy-as-world-s-healthiest-nation-while-u-s-slips
23. Ministry of Cooperatives Labour and Social Welfare. (2018, April 11). Iran goes up 13 ranks in Entrepreneurship Index. Retrieved from https:// www. mcls. gov. ir/fa/news/107404[In Persian].
24. Nye, J. (2004). Soft power: The means to success in word of politics. New York, NY: Public Affairs.
25. Nye, J. S. (2010). Soft power: The means to success in world politics. (M. Rohani & M. Zolfaghari, Trans.). Tehran, Iran: Imam Sadegh University Press. [In Persian].
26. Parmar, I., & Cox, M. (Eds.). (2011). Soft power and US foreign policy: Theoretical, historical and contemporary perspectives. (J. Alipour, Trans.). Tehran, Iran: Imam Sadegh University Press. [In Persian].
27. Rezaie, N. (2014). Analysis of the status of public policy in Iran’s tourism. Geopolotics, 10(2), 160-188. [In Persian].
28. Ryniejska–Kiełdanowicz, M. (2009). Cultural diplomacy as a form of international communication. Retrieved from https:// instituteforpr. org/ cultural-diplomacy-international-communication/
29. Saeidi, R. (2017). The reasons of the emergence of new diplomacy in the evolving world system. Studies of International Relations Journal, 10(37), 105-136. [In Persian].
30. Szondi, G. (2008). Public diplomacy and nation branding: Conceptual similarities and differences. Amsterdam, Netherlands: Netherlands Institute of International Relations" Clingendael".
31. Tago, A. (2017). Public diplomacy and foreign policy. In Oxford Research Encyclopedia of Politics. Retrieved from http://yon.ir/r6frV
32. Taylor, H. (2006, April). The practice of public diplomacy. In Public Diplomacy: Practitioners, Policy Makers, and Public Opinion.” USC Center on Public Diplomacy. A Report of the Public Diplomacy and World Public Opinion Forum (April 9-11, 2006).
33. The World Bank. (2019). Doing business 2019, training for reform. Retrieved from https:// www. doingbusiness. org/ content/ dam/ doingBusiness/ media/ Annual-Reports/ English/ DB2019- report_web-version. pdf
34. Valizadeh, A. (2017). Nation branding project and image building of Russia: Approaches and achievements. Central Eurasia Studies, 10(1), 221-237. [In Persian].
35. Waller, J. M. (Ed.). (2007). The public diplomacy reader. Lulu: Online Self Publishing Book and eBook Company.
36. Wolf, C., & Rosen, B. (2005). Public policy: Kiss of death. (A, Golmohammadi, Trans.). Zamaneh, 4(31&32), 93-103. [In Persian].
37. Zaharna, R. S. (2014). Battles to bridges: US strategic communication and public diplomacy after 9/11. (M. Zolfaghari, Trans.). Tehran, Iran: Imam Sadegh University Press. [In Persian].
38. Zolfaghari, M. (2013). Effectiveness of soft power in public democtarcy, a collection of articles on the powr of IRI. Tehran, Iran: Imam Sadegh University Press. [In Persian].
CAPTCHA Image